jueves, 26 de abril de 2012

Galiza nostálxica

Unha pequena homenaxe para todos aqueles galegos/as que para ter un futuro digno tuveron que marchar, marchan e marcharan...
A nerviosa espera, nenos emigrantes galego no 1920.

O Barco, porto da Coruña no 1957, parte o Garay con miles de galegos para a Arxentina.



A triste e dura despedida dos seres queridos,  famosa imaxe dun galego despedindose da súa familia no porto da Coruña no 1957.


Último adeus, último forte adeus dende o perao os seres queridos que tiveron que partir.

A adaptación, pasada xa a tempestade das despedidas, unha vez comezado a nova vida en novas terras,voltanos a morriña da nosa terra, As Xestosas, primeiro grupo galego na cidade de Zurich (Suiza) no 1981.


Galiza destruída: Desastre ecolóxico polo lume nas Fragas do Eume

Unha das xoias naturais da Galiza actual pola súa biodiversidade e ecoloxía, feita parque natural dende o ano 1997, quedou moi danada e ferida por un gran incendio forestal probocado que devastou case 2000 Ha da súa superficie. Falamos das Fragas do Eume.
Nos atopamos na zona norte da provincia da Coruña, no val do río Eume e súa ribeira, onde se atopa un dos bosques máis antigos e mellor conservados da Europa. Nas súas fragas podemos atopar unha gran presenza de carballos e castiñeiros, pero tamén podemos atopar bidueiros ou nogueiras, e nas zonas máis de ribeira freixos ou salgueiros entre outas. En canto os felgos ten máis de 20 especies diferentes.

Na fauna destacan os anfibios, pois no seu entorno viven 13 das 15 especies existentes na actual Galiza, como a lagarta da serra ou a samaraganta. Nas aves destacan as rapaces como o bufo pequeno ou o azor, nos mamíferos tamén hai unha gran variedade como londra, gato montes e nas partes máis elevadas o lobo. Por último destacan tamén unha gran cantidade de invertebrados como o mexillón de río ou o caracol de quimer, e peixes como o reo e a troita.
Pero neste fermoso e diverso paraxe como noutras moitas zonas da Galiza chegou a desgraza provocada pola man do home. Pois no pasado mes de marzo un aterrador lume probocado queimou parte do parque e puxo en perigo o resto da totalidade deste.

O lume foi probocado descaradamente o ser iniciado fortemente en tres focos distintos, a isto añadirlle a tardia chegada das brigadas de extinción, os poucos medios movidos e a total descoordinación coas institucións para apagalo.
Todo isto fixo pensar que este foi probocado como outras moitas catastrofes ecolóxicas na Galiza só polo interese dos cartos e explotación da zona apoiados polas autoridades. Pois as Fragas do Eume esconde baixo si e nos seus redores varios proxetos oscuros os cales fan que sexa un incómodo paraxe para estes proxetos.
Algúns destes proxetos son por exemplo a explotación dunha mina de andalucita a ceo aberto moi preto o do parque. Esta foi proposta por unha empresa estranxeira con capital inglés e surafricano, xa a propuxeran no anterior goberno do bipartito e fora rexeitado o proxeto. Agora de ir adiante seria un gran impacto ambiental na zona.

Pero hai moito máis, pois os redores das fragas xa levaba anos sendo invadida pola especie invasora do eucalípto, asi como os madereiros compran parcelas na zona para a súa plantación, pois hai rumores de construirse en As Pontes unha celulosa. Tamén hai rumores dunha posible nova central hidroeléctrica no río Eume, na cal estaria metida Endesa.
Ante todos estes ataques a unha das poucas zonas semi-virxen que queda na Galiza, poderiase calificar de terrorismo-ecolóxico total. Pola contra o pobo galego saiu as rúas en protesta nas diferentes cidades e vilas da Galiza, demostrando asi que esta en contra da destrución do noso entorno polos cartos, e tamén pola manipulación de información que sufrimos das intitucións e medios.

miércoles, 11 de abril de 2012

Cultura e tradicións

A jota dos Ancarés, interpretada polo gaiteiro local Manuel López máis coñecido como "O Poso", natural da parroquia do mesmo nome, Poso, no concello de Cervantes (Lugo).

Música: Muiñeira de Chantada

Natureza do páis dos mil ríos

Pois voltamos co reino animal e nosa fauna galaica, nas dúas primeiras fotos non se trata dun animal porcino autóctono, senón dun porco vietnamita que topeime de casualidade solto un día de mañá cedo, imaxinade a cara que pon un cando as oito da mañá dun día calquera atopase no medio da estrada un animal deste tipo ademáis cun tamaño considerable e solto. Decir que o curricho escapara e o fin a historia acabou con final feliz, pois os donos o atoparon.

Este revaño de ouvellas, pastan tranquilamente nos prados a orillas do río Tea, no O Condado. Mentras na seguinte foto, nas augas do Tea, dous patos nadan silenciosamente río abaixo.

Por último en terras máis altas, por enriba da propia cunca do río Tea, nas montañas da Cotodeira, onde pegan as bisbarras de O Condado, Paradanta e Terras de Vigo altas, pastan placidamente vacas e cabalos, nun ambente pouco habitado polos homes.

Galiza das mil maravillas: Peches e cancelas de leiras I

Agora nesta sección iremos pondo un pouco de enxeñería rural moi típica deste páis, tratase dos peches das fincas e leiras. Certo é que non e máis rico o que máis ten, se non o que menos necesita, e un bo exemplo son os miles de peches nas leiras galegas improvisados, pois para que gastar nunha cancela e nos ferreiros podendo solucionar o problema e reutilizar bens que xa non serven. Asi temos exemplos de peches moi variados, sendo os máis populares probablemente os armazóns e somieres das camas, pero hai moito máis, dende palés, mallazos a plásticos... facendo das nosas logradas leiras unicas e incriblemente creativas.

Recopilando este tipo de fotos me ben o recordo uns compañeiros que sempre andan metidos nas leiras, dende aqui mandar un cordial saudo a cooperativa do campo COALA de Ponteareas.